Derasja Sjabbat Jom Tov einde Pesach

Vandaag, deze sjabbat, hangt er in joods Nederland een beetje tussenin. En we doen het onszelf aan. Want het is de achtste dag Pesach, die wel gewoon op de agenda van de traditionele kehillot staat, maar in Israël niet gehouden wordt, omdat men daar Pesach slechts zeven dagen hoeft te houden. In navolging van hen volgen een aantal progressieve stromingen ook die zeven dagen telling, zoals het in Thora opgedragen is. De LJG Amsterdam houdt vandaag niet langer Pesach, maar leest wel de sidra die erbij hoort, die ook wij gelezen hebben, waarbij wij er ook nog matzes bij eten. En de LJG Rotterdam volgt de lezing zoals die nu in Israël verder loopt, dus zijn zij ons en Amsterdam tot Sjawoeot een week vooruit. Hier op dit punt zouden we in mijn verhaal eigenlijk de sjoeldeur even moeten opzetten en het lied over Eliahoe haNavie moeten aanheffen, want met zijn of haar komst zal ons alles duidelijk worden en zullen de LJG Amsterdam en de LJG Rotterdam inzien dat men bij de LJG Twente altijd al gelijk had. Wij heten dan ook kille koudesj Or Chadasj, een Nieuw Licht.

We lazen in de sidra dat we voor alles recht moeten doen. We lazen over de Hebreeuwse slaaf, die uiterlijk in zijn zevende jaar in vrijheid gesteld moet worden. En hij moet met gulle hand voor zijn werk gecompenseerd worden. Hierin lezen we dat deze periode van slavernij eigenlijk achteraf wordt omgezet tot rrn tijdperk van betaalde arbeid. Want we waren zelf slaaf in Egypte en wij hebben dat als onrecht ervaren. Wij waren slaven tot de Eeuwige ons daar zelf bevrijdde. En wat God doet, doen wij in navolging.

En we lazen over de eerstgeboren dieren; die horen God toe. En wat doen we er dan mee, althans in de tempeltijd? We moeten die dieren zelf met onze familie opeten. Mooie deal, toch? Dan werden we nog eens herinnerd aan de regels van Pesach en volgde een herhaling over alle feestdagen die we meekregen. 

De einddagen van Pesach gedenken we het eind van het verhaal van onze uittocht uit Egypte. Dit is het moment geweest van de doortocht door de Rietzee, het moment dat wij veilig aan de overkant de Sinaïwoestijn bereikten en het Egyptische leger met farao aan het hoofd in de golven werd verzwolgen. We zingen de Sjier hierover het elke dag in onze ochtenddienst.

  bron www.israelphilately.org.il

In het tweede sefer lazen we nog eens over de uittocht; hoe wonderlijk die was, opdat we de Eeuwige nooit zullen vergeten.

Onze haftara bestond uit het verhaal van Jesjaja dat in het Engels nog mooier klinkt dan in het Nederlands – the dry bones. Wie eenmaal The Jerusalem Post heeft gezien zal deze cartoonstrip altijd blijven koesteren, meer dan de rest van de krant, aldus mijn persoonlijke mening. Am Jisraël zal weer tot leven komen; er komt weer levend vlees op de dode botten; de diaspora zal terugkeren naar Israël en we zullen er weer als volk een nieuw leven opbouwen. Want dat is de boodschap van Pesach voor het heden. We zijn uitgetrokken uit Egypte, en we zullen weer het ons toegekende land innemen en er als volk wonen. Het religieuze jodendom heeft dit visioen nooit verloren.

Een bruggetje kon ik niet vinden. Maar ik wil me nu tot Tiny M wenden. 

Want sinds vorige week telt onze kehilla er met jou weer een ridder van Oranje-Nassau bij. Bij jouw afscheid als gemeenteraadslid in De Bilt, na twaalf jaar trouwe dienst als volksvertegenwoordiger voor Bilts Belang, heeft het Zijne Majesteit ook behaagd jou daarvoor te onderscheiden. Je hebt het meer dan verdiend, en de eer moge ook afstralen op Rick, die je daar al die jaren in gesteund en gesupport heeft.  Welkom in de Ridderschap van de LJG Twente. Van harte mazzel tov.

Hier wil ik het bij laten.

Ieder sjabbat sjalom, en nog vele jaren jom tov.

Bert Oude Engberink - Sjabbat weJom Tov 7 april 2018 / 22 niesan 5778