Tijdens de Jom hasjoaherdenking 28 april in de snoge sprak Benjamin Schrijver als vertegenwoordiger van de joodse jeugd. Lees hier zijn speech.
Speech Jom Hasjoa 2022 – Benjamin Schrijver
Mijn grootvader Luuk Dreese
Zichrono liwracha
Besloot zijn werkzame leven in dienst te stellen
Van de naoorlogse Joodse gemeenschap
Hij is jarenlang sjammasj geweest van de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam
En leider van de chewre kaddisja
Hij was vooral ook aanspreekpunt voor leden van de LJG die hun weg terug naar de Joodse gemeenschap zochten
Hij ontving hen met alle egards
En met Liefde
En vooral met alle nesjomme
Die nodig was om mensen die door de Sjoa ernstig beschadigd waren
Te helpen die weg terug naar de Joodse Gemeenschap te vinden
Omdat het enige naoorlogse antwoord op de Sjoa was
Om te laten zien dat het niet gelukt was
We waren er nog
We zijn er nog
En we zullen er altijd zijn.
Dat was de intrinsieke drijfveer van mijn opa
Luuk Dreese.
Dat hij dat zou gaan doen was in 1945 helemaal niet zo vanzelfsprekend.
In mei 1945 was hij 13 jaar oud
Eigenlijk de leeftijd om je Bar Mitswa te doen
Maar geen Bar Mitswa voor mijn opa
Want hij kwam samen met zijn moeder
Esther Dreese-Slap uit de onderduik in Friesland.
Zijn vader Aby Dreese was voor de ogen van de 10 jarige Luuk
Uit huis gehaald, van de trap gegooid
In de vrachtwagen geschopt
Gevangen gezet
Waarschijnijk zwaar mishandeld
Gedeporteerd naar Auschwitz
En daar vermoord.
Vermoord omdat hij Joods was.
Aby Dreese
De vader van mijn opa
Werd niet ouder dan 43 jaar
Dat was de bagage van mijn grootvader Luuk
In mei 1945
Geen Bar Mitswa feest vers in het geheugen
Maar jaren van onderduik met zijn moeder
In Friesland
Waar de Friezen zijn leven hebben gered
En zonder vader, zonder grootouders,
Zonder neven en nichten
En zonder ooms en tantes.
Bijna alle vriendjes waren ook vermoord.
En toen was het 1945.
En nu,
In 2022,
Vraag ik mij af
Hoe hij het heeft kunnen opbrengen
Om zijn leven weer op te pakken
Een gezin te stichten
En uiteindelijk…
Te kiezen voor een belangrijke rol in de wederopbouw van Joods Nederland
Als sjammasj van de LJG Amsterdam
Leider van de chewre kaddisja
En steun en toeverlaat voor mensen zoals hij
Oorlogskinderen
Het getuigt van een ongelofelijke kracht
En ook van liefde voor de Joodse gemeenschap in Nederland.
Voor de opbouw van die Joodse gemeenschap.
De bagage van mijn opa Sjoel
Wij noemden hem
Opa Sjoel
De bagage van mijn opa sjoel
Als jongeman
Was de Sjoa
En alleen maar de herinnering aan zijn vermoorde vader
Mijn bagage zijn de verhalen van mijn krachtige opa Sjoel
Die zijn leven in dienst stelde van de Joodse gemeenschap
Om die weer op te bouwen.
Dat is mijn bagage
En tegelijkertijd zie ik dat als mijn opdracht
Het verder bouwen aan een levenskrachtige Joodse gemeenschap
In mijn geval eerst als voorzitter van Netzer
De Liberaal-Joodse en Zionistische Jongerenvereniging van Nederland
En nu als jongerenwerker van datzelfde Netzer.
Het is die opdracht die ik voel
En die ik zo goed mogelijk probeer uit te voeren
Ik denk dat herdenken hand in hand gaat
Met de opbouw van Joods Nederland
Dat zijn wij
Joodse jongeren in Nederland,
Niet alleen verplicht aan mijn Opa Sjoel
Dat zijn wij niet alleen verplicht aan al die andere opa’s en oma’s
En aan al die andere mensen die nooit opa of oma mochten worden
Maar wij zijn dat ook verplicht aan onszelf
Want dit mag nooit meer gebeuren
En het minste wat wij daarvoor kunnen doen
Is zorgen dat wij onze eigen zaken op orde hebben
En blijven bouwen aan de versterking van de Joodse gemeenschap in Nederland
Op die manier betuigen wij eer aan onze familieleden die niet
Mochten leven omdat zij joods waren
En geven wij
Op de beste manier eer aan hun nagedachtenis.
We waren er nog
We zijn er nog
En we zullen er altijd zijn.
Omijn